تكواندو در لغت:

تكواندو از سه كلمه ی: ت، كوان، دو، تشكيل شده است.

ت: ضربه زدن، شكستن و خرد كردن با پاها

كوان: ضربه زدن، شكستن و خرد كردن با دست ها

دو: راه و روش، هنر انجام دادن، حاصل و نتيجه، طريقت

تكواندو: يعني راه و روش پريدن، ضربه زدن و خرد كردن با دست و پا

پيدايش تكواندو در ايران:

قبل از تشكيل فدراسيون جهاني تكواندو، انجمن تكواندوي نيروهاي مسلح كره مديريت اين ورزش را در سرتاسر جهان به عهده داشت، با داير شدن سفارت كره در ايران در سال 1342 به منظور تدريس و آموزش نظامي، يگان نيروي مخصوص (چتر بازان) ضمن آموزش هاي نظامي، با ورزش تكواندو آشنا شدند در سال 1350 هجری شمسي، 3 نفر از افسران  مخصوص  نيروهاي كره با سرپرستي سرگرد كيم سورين که كمربند مشكي دان 7 داشت بنا به درخواست سازمان تربیت بدنی برای آموزش نيروهاي مسلح كشورمان به ايران آمدند و جديدترين برنامه آموزش تكواندو را به مدت يك سال در باشگاه سرباز شروع نمودند.

اين فنون فقط به نيروهاي مخصوص نظامي آموزش داده می شد و مردم عادي از آشنايي با فنون تکواندو محروم بودند، تمرین تکواندو با 75 نفر شركت كننده از نیروهای مخصوص و ساير يگان هاي نيروي زميني شروع شد و پس از يك سال تمرين فشرده در سال 1351 هجری شمسي 61 نفر موفق شدند كمربند مشكي دان يك دریافت کنند كه اين اقدام را می توان سرآغازی برای گسترش ورزش تکواندو در ایران دانست.

از جمله كساني كه در اين كلاس ها حضور يافتند و بعدها از پيشگامان و استادان اين ورزش شدند و نامشان در تاريخ تکواندوی ايران ثبت شد:

1- داوود ارجمند

2- رضا حاج علي عرب

3- كاظم رضايي

4- محمد اسماعيل آذرپاد

5- مرحوم منصور فكوري

6- سليمان علي نسب

7- سعيد شير اصل

8- مرحوم زرشكي

9- مرحوم نقيب زاده

هم زمان با فارغ التحصيلان اين كلاس، انجمن تكواندوي نيروي مسلح ايران هم تشكيل شد. اولين كلاس آموزش تكواندو را استاد داوود ارجمند در باشگاه دخانيات تهران افتتاح کرد سپس استاد محمد اسماعيل آذرپاد در باشگاه سرباز هنرجویان را آموزش می داد و به تدریج آموزش این فنون، فراگیر شد.

تكواندو در دوره هاي باستاني و عصر جديد:

در کشور کره از زمان های دور، فنون ویژه ای برای دفاع شخصی به کار می رفت. هنرهاي رزمي در كره عمدتاً براي دفاع در مقابل تهاجم بیگانگان آموزش داده می شد. مردم كره قبل از ساخت سلاح مجبور بودند دست خالي با دشمن مبارزه کنند و برای این که فنون تازه ای به کار ببرند از طبیعت الهام می گرفتند که همین امر سبب گسترش و تکمیل فنون رزمی شد.

تكواندو مجموعه ای از فنون موثر در دفاع شخصي و آمیخته با  ارزش هاي اخلاقي سطح بالاست که در كشور كره تكوين يافته است. با توجه به اين تاريخچه مي توان دریافت كه تكواندو پيشينه ای دو هزار ساله دارد و در مقابل هنرهاي رزمي ديگر از قبيل كونگ فوي چين و كاراته ژاپن سابقه ی آن بیشتر است.

پيدايش هنرهاي رزمي در كره:

بهترین مدارك موجود درباره ی پیدایش تكواندو، نقاشي هاي ديواري معابد است. از این تصویرها می توان دریافت كه بي شك در گذشته، نوعی هنر رزمی رواج داشته است با وجود اين، مشخص نيست كه اين هنر رزمي چه نوعی بوده است در اسناد تاريخي بازمانده از امپراطوري هاي گذشته به واژه ی سوباك بر مي خوريم نوعی هنر رزمی که در آن از دست ها و پاها برای دفاع استفاده مي شده است.

اسناد تاريخي منسجم و اختصاصي که نشان دهد کشور کره منشأ پیدایش هنرهای رزمی بوده، در دسترس نیست.

امّا اسناد باقي مانده از فعاليت هاي اجتماعي دوره هاي گذشته مي تواند ما را در زمینه ی به دست آوردن تصويري روشن از انواع هنرهاي رزمي موجود در آن زمان ها، ياري دهد و از آنجا كه اصطلاحات و واژه هاي به كار گرفته شده در اسناد مزبور تأیید شده نیستند، نمی توان در این زمینه به طور دقیق اظهار نظر کرد.

تکواندو در عصر نوین(1910م تا هم اکنون):

در زمان آخرین پادشاه امپراطوری ((یی)) ژاپنی ها کره را تصرف کرده و توسط ژنرال ها سعی کردند کره ای ها را از صحبت کردن به زبان کرهای و فرهنگ کره ای منع کنند. حتی سعی در جلوگیری از تمرین هنر های رزمی بدون سلاح و با سلاح کردند تا کاراته جایگزین آنها شود . با این حالت استادان و شاگردان در خفابه تمرین و نگه داشتن هنر رزمی تاک گیون وتکواندو می پرداختند.

پس از این کره در سال 1945 استقلال خود را بدست آورد،فنون تکواندو هم به موازات آن شروع توسعه رشد کرد.بیشتر استادان سعی بر این کردند تا این هنر رزمی را تبدیل به یک ورزش ملی تبدیل کنند.ولی متوجه شدند که کاراته نفوذ زیادی بین مردم پیدا کرده است.درسال 1958 در جشن تولدرئیس جمهور ((لی سونگ مان)) نمایشی توسط استاد((سونگ دوک کی))اجرا شد که هدف از اجرا این نمایش نشان دادن فرق های متعدد بین کاراته و تکواندو بود که خوشبختانه موفقیت زیادی را هم بدست آورد...

تكواندو:

تكواندو نام هنر دفاعي رزمي است كه ورزشی نو در سطح بین الملل شناخته شده است و در آن از دست ها و پاها برای اجرای فنون دفاعي و هجومي در رزم تن به تن استفاده مي شود.

تاريخ پيدايش تكواندو به پنج هزار سال پيش می رسد. مطالعاتي كه انجام گرفته شامل پژوهش در زمينه ی رقابت تكواندو است.